மனித வாழ்க்கையின் குறிக்கோள் என்ன? நம்முடைய வாழ்வு எதற்காக? வாழ்க்கையை நாம் எப்படி நடத்த வேண்டும்? இவை எல்லாம் யுகங்களாக மனிதர்கள் ஆராய்ந்து வந்த கேள்விகள். இந்தப் பார்வையில் கிரேக்க தத்துவஞானியான சாக்ரடீஸ் கூறிய "ஆராயப்படாத வாழ்க்கை தகுதியற்றது" என்ற வாக்கியம் மிக முக்கியமானதொரு சிந்தனைச்சுடராக விளங்குகிறது. இந்தக் கருத்தின் சான்றுகள் திருக்குறளிலும் பரவலாகக் காணப்படுகின்றன.
வாழ்க்கையின் நோக்கம் – திருக்குறளின் பார்வை
திருவள்ளுவர், திருக்குறளின் மூலமாக, மனிதர்கள் அறிவை வளர்த்துக் கொண்டு, அறம், பொருள், இன்பம் ஆகியவற்றை நுணுக்கமாக ஆராய்ந்து வாழ வேண்டும் என வலியுறுத்துகிறார். வாழ்க்கையை ஆய்வு செய்யாமல், தன்னம்பிக்கையற்ற விதத்தில் வாழ்வது, ஒரு தர்க்கமற்ற வாழ்வாக மாறிவிடும்.
இதனை விளக்கும் திருக்குறள்:
"எனைப்பானை எய்தல் எளிதெனினும் சான்றோர்க்கு
அனைத்தினும் ஆன்ற துணை." (குறள் 426)
இந்தக் குறள், சான்றோர் வாழ்க்கையை ஆராய்ந்து, அறிவை மேம்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும் என்பதைக் குறிப்பிடுகிறது. மனிதன் வாழ்வில் முன்னேறுவதற்கு அறிவும் ஆராய்ச்சியும் அவசியமானவையாக இருக்கின்றன.
வாழ்க்கையை ஆராய்தல் – சாக்ரடீஸ் & திருவள்ளுவர்
-
ஆராயும் மனப்பாங்கு:
- சாக்ரடீஸ் ஒரு அறிஞனாக இருந்தாலும், "நான் எதுவும் அறியேன்" எனக்கூறி, புதிய அறிவைப் பெற, தொடர்ந்து ஆய்வு செய்யும் முறையை வளர்த்தார்.
- திருவள்ளுவரும் "அறிவுடைமை ஆன்ற பொருளும் பிறிதியாமை" (குறள் 355) எனக் கூறி, உண்மையான அறிவு முற்றிலும் தனித்துவமானது என்பதைக் குறிப்பிடுகிறார்.
-
சந்தேகித்தல், கேள்வி கேட்குதல்:
- சாக்ரடீஸ், எந்த ஒரு கருத்தையும் ஆராயாமல் ஏற்காமல், அதை நுணுக்கமாக சிந்தித்து, உண்மையான விளக்கத்தைக் கண்டுபிடிப்பதே அறிவு எனக் கூறினார்.
- திருவள்ளுவரும் "கேட்பினும் கேளாத்தான் போலுங் கொட்பினும்
கொள்வாரோடு இல்லை விருந்து." (குறள் 415) என்று அறிவைப் பெறுவதற்கான சிந்தனைத் திறனை முன்னிறுத்துகிறார்.
-
தன்னைத் தானே ஆராய்தல்:
- சாக்ரடீஸ், "Know Thyself" (உன்னை நீ அறிந்துகொள்) என்ற கருத்தை வலியுறுத்தினார்.
- திருவள்ளுவர் "தன்னை அறிவதுவே சிறந்த அறிவு" (குறள் 355) என கூறி, முதலில் தன்னையே ஆராய்ந்து, வாழ்க்கையில் முன்னேற வேண்டும் என அறிவுறுத்துகிறார்.
ஆராய்ச்சி இல்லாத வாழ்க்கையின் பின் விளைவுகள்
ஆராய்ச்சி செய்யாமல் வாழ்வது, திசைமாறி செல்லும் கப்பலைப் போன்றது. அறிவை வளர்க்காமல் வாழ்வது, வாழ்வின் உண்மையான நோக்கத்திலிருந்து விலகச் செய்கிறது. இதை விளக்கும் குறள்:
"அரங்கற்ற கண்ணே பெருமையும் Learning Without Reflection
தரங்கற்ற நீரே சிறப்பு." (குறள் 411)
இதன் மூலம், அறிவை ஆராயாமல், சிந்திக்காமல் வாழ்வது பயனற்றது என்று திருவள்ளுவர் எடுத்துக்காட்டுகிறார்.
முடிவுரை
ஆராய்ச்சி இல்லாத வாழ்க்கை என்பது தகுதியற்றது என்ற சாக்ரடீஸின் கூற்று, திருக்குறளின் பல பகுதிகளில் ஆழமாக பிரதிபலிக்கிறது. அறிவை வளர்த்துக் கொள்ளுதல், கேள்வி கேட்பது, வாழ்க்கையை விமர்சனத்துடன் ஆராய்தல் ஆகியவை, வாழ்க்கையை நல்வழியில் கொண்டுசெல்லும் நெறிகளாகும். ஆராய்ந்து, அறிந்து, தெளிவாக வாழ்வதே ஒரு சிறந்த மனித வாழ்வு என்பதையே திருவள்ளுவரும், சாக்ரடீஸும் ஒருமித்த கருத்தாக முன்வைக்கின்றனர்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக